Filmy, które obejrzałem w zeszłym tygodniu.

• Blisko – przyznam, że nie przeżyłem takiej sytuacji jak młodzi bohaterowie filmu i trzeba oddać, że aktorsko Dhont wybrał bardzo dorosle jak na swój wiek postaci. Chemia pomiędzy bohaterami jest główną osią, dzięki której scenariusz zachęca do wcielenia się w niełatwą sytuację nastolatków. Zderzenie z uprzedzeniami, nietolerancją, pierwszymi emocjami związanymi z tytułową bliskością – to wszystko gra a plus kalejdoskopu czułości i wrogości. To chwile, w których stawiając się w roli rodzica ciężko oceniać zachowanie. Historia gra tak do połowy, po czym dostajemy niestety kalejdoskop ciętych niepewnych scen, które wcale nie pchają filmu w żaden konkretny kierunek. Druga część to już pasmo niedopowiedzeń, spojrzeń, zarzutów i niemocy wynikającej z brakiem wskazówek jak sobie w takich sytuacjach poradzić. Jeśli to było zamierzone – brawa dla reżysera. Niestety, nieporadność najbliższych, brak konfrontacji, unikanie ciężkich emocji sprawia, że film staje się zbyt monotonny i w konsekwencji nie opowiada niczego nowego oprócz stwierdzenia “czas leczy rany”. Wielka szkoda, bo potencjał opowieści jest ogromny.

Muzyka, której ostatnio słuchałem:

• LAAKE – O – RUN zaczyna się niczym szukanie kolejnego bicia serca, łapiącego każdy możliwy oddech. Tempo zaczyna przyspieszać i wznosi słuchacza na sam szczyt elektronicznych emocji. Minimalistyczna orkiestra i klawisze dodają całości klasycznego sznytu, do którego przyzwyczaili nas muzycy MEUTE. Choć tutaj jest jakby spokojniej, bardziej kameralnie, a większość instrumentów nie rozpycha się swoimi dźwiękami. Elektronika ucieka czasem gdzieś w rejony lat 80tych i ma posmak tanecznego kreszowego dresu. Choć kiczowego blichtru na szczęście tutaj na lekarstwo, bowiem całość brzmi bardzo współcześnie i sam bit wręcz zachęca do ponownego kliknięcia “Enable Repeat” na odtwarzaczu Spotify. Smaczku z pewnością dodają wokale w niektórych utworach, a przy takim CASTAWAY być może nawet uronicie łezkę wzruszu, tak ta płyta momentami może oddziaływać. Nie, nie zapłakałem, ale to jest jedna z tych płyt, która współczynnik replayability ma ustawiony blisko 100%.

Artykuł, który ostatnio przeczytałem:

• Zachowanie nastolatków a zmiany mózgu – “Dzięki stosunkowo nowym, niespełna 20-letnim technikom obrazowania pracy mózgu udowodniono, że pomiędzy 5 a 17 rokiem życia następuje drugie „wielkie wymieranie” neuronów. Niektóre połączenia neuronalne zanikają, inne dopiero się tworzą. Następuje też ważny okres wzmacniania i mielinizacji połączeń w mózgu nastolatków. Wzmacniają się te, których najczęściej „używamy”, pozostałe zaś obumierają. Im częściej wykonujemy jakąś czynność, tym silniejsze staje się połączenie między odpowiadającymi za nią komórkami. Wówczas umiejętności, które przysparzały nam wcześniej więcej trudności i wymagały od nas więcej wysiłku, są teraz coraz łatwiejsze do opanowania.”

Koncert, który ostatnio obejrzałem

• Piotr Bukartyk & Ajagore – im starszy tym lepszy. Warto było się wybrać do Mleczarni, aby usłyszeć nowe aranże artysty oraz posłuchać kolejnych gawęd zza tak zwanych kulis. Mam wrażenie, że obecnie na rodzimej scenie właściwie tylko Pablopavo może się z nim równać. Dwójka bardów, która potrafi pięknie ubrać polską codzienność w liryczno-muzyczne poematy. Aby nie być gołosłownym polecam utwór z nowej płyty:

Obrazek, który dał mi do myślenia:

Chcecie więcej? Sięgnijcie po klip poniżej:

@citizenscientist Where you place your Attention, is where you place Energy! #drjoedispenza #fyp #energy #attention #life #time #seeking #possessed #booktok #nde #heart #love #life #world #attention #energy #attentionplease ♬ original sound – Dillon Brooks

Statystyki korzystania ze smartfona:

• Średnio dziennie: 3h44m (o 9% mniej niż w zeszłym tygodniu)
• Społeczności: 16h24min
• Rozrywka: 1h 38 minuty
• Biurowe i finansowe 1h 12 minut